1. |
Spedale
09:09
|
|
||
|
Διπλοκλειδωμένα χέρια [ουρανέ]
μην τα είδες που ραγίσαν [ουρανέ]
κει που τ' άφησες να λιώσουν [άπιστε θεέ]
Δε χαράζουν πια στην άμμο [ποταμέ]
μόνο σίδερα τυλίγουν [ποταμέ]
και κραυγές σφιγμένες πνίγουν [σκουριασμένε γκρι θεέ]
Ματωμένες κρύβουν φλόγες [ουρανέ]
που παγώσαν στο τσιμέντο [ποταμέ]
και γυαλίζουν οι αλυσίδες [ξεχασμένε αρχηγέ]
Κι όταν πέσει αυτή η νύχτα [πλαστικέ θολέ θεέ]
θα ανάψουν τα σκοτάδια [σκονισμένε ποταμέ]
και θα σπάσουνε τ' αστέρια [πουλημένε ουρανέ]
Γιατί πίσω από τις γρύλιες
ζουν οι άφθαρτες ψυχές
και χαϊδεύουνε τα χέρια
και γκρεμίζουν φυλακές
------
* Στη Φλωρεντία, ο Φίλιππος Φράντσι (Franci) ιδρύει περί το 1675 μία κελιωτή φυλακή ("spedale") για εγκαταλελειμμένα παιδιά.
(Νέστωρ Ε. Κουράκης - "Ποινική Καταστολή - Μεταξύ Παρελθόντος Και Μέλλοντος", Πέμπτη Έκδοση, Εκδ. Σάκκουλα)
|
||||
2. |
|
|||
|
Στο τετράγωνο σπίτι δε φτάνει το φως
μόνο ο λύκος ουρλιάζει αλυχτάει σιωπηλός
σου χαιδεύει τα μάτια σε γδέρνει τυφλός
κι ο αέρας αδειάζει αδειάζεις σκυφτός
Στο τετράγωνο σπίτι αγκαλιάζεις κορμιά
μα τα μάτια σου ψάχνουν το λύκο μακρυά
να φυλάει τις ανάσες να μη σ' ακουμπάν
και στ' αστέρια χυμάει λευκή παγωνιά
Στο μικρό στο μεγάλο εδώ θα ακούς το ρε το μι απ' την ηρεμία
Στο τετράγωνο σπίτι η μόνη φωνή
κατοικεί σε μια τρύπα στενή φυλακή
τρώει τη σάρκα της πίνει απ' την άδεια πληγή
και θρηνεί με καημό το χαμένο παιδί
Μα η αλύτρωτη φλόγα φωλιάζει βαθιά
μες στα μάτια τα μέσα τα άγρια πουλιά
και ακούω στο μικρό στο μεγάλο εδώ
το ρε και το μι απ' την ηρεμία
Άιντε δεν μαραίνεται
μον πικραίνεται
και βαράει στα στήθια
Κλαίει αχ και ματώνει βρε
μα δε μένει ορέ
αχ στιγμή στα δίχτυα
|
||||
3. |
|
|||
|
Φως
Λευκό σε ταράτσες δανεικό
Σε μανταλάκια τυλιγμένο απλωμένο
Πλέει επιπλέει
Χρώμα διαλυμμένο σε νερό
Κάπου πιο μακρυά από εδώ
Κομματιασμένο από ήλιο που θα σβήσει στο βυθό
Και δύο παζλ στον ουρανό
Ράγες θα με παν από την πόλη στον Θεσσαλικό
Και βάρκες θα ριζώνουν στον Ευβοικό
Και θα ισορροπώ σε σκοινιά στις ταράτσες μιας Τρίτης το πρωινό
Κάθε που ματώνεις εγώ θα σ' αγαπώ
|
||||
4. |
Οι αμυγδαλιές
05:31
|
|
||
|
Όλες οι γιαγιάδες της γης αμυγδαλιές
δέντρα γύραν μπρος και γεμίσαν αυλακιές
χέρια ροζιασμένα που χουν μάθει στα καπνά
κι άλλα που σου λένε ιστορίες απ' τα παλιά
Μαυροφορεμένα τα μάτια είναι πουλιά
και το χιόνι θάβει τις φουρκέτες στα μαλλιά
κάτω από τσεμπέρια κρύβουν τα πικρά
για να μη σκοτίσουν μ' έγνοιες τα παιδιά
Μοναχά τις νύχτες στενάζουνε βαθιά
κι απ' τα στήθια ανασαίνει προσευχή στα σιωπηλά
για τον άνθρωπό τους που έσβησε γλυκά
και το βλέμμα στέλνουν τρυφερά εκεί ψηλά
Όλες οι γιαγιάδες της γης ο θησαυρός
στα τσουκάλια γέρνουν μαγειρεύουνε το φως
και απλώνουν ρίζες χωμάτινα αλμπατρός
για να γίνουν δέντρα στον ουρανό παλμός
|
||||
5. |
Μικρός πρίγκηπας
06:48
|
|
||
|
Και ακόμα μες στο στρώμα κρύβω προσευχές
σε νεράιδες βασιλιάδες άστρα τις αυγές
Και πιστεύω σε ραβδάκια μάγια και κυρές
που εδρεύουν στον αέρα σε κρυφές σπηλιές
Και ακούω τις κραυγές που πέφτουν στις γραμμές
από τις προσαγωγές τις νύχτες γειτονιές που καίνε
Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά, λίγοι τους όμως το θυμούνται
Κι ο πλανήτης μου είναι μικρός σαν Κυριακή
έχει πάνω του λουλούδι μέσα σε γυαλί
Κι είμαι πρίγκηπας μικρούλης του Εξυπερί
και μυρίζει καραμέλα πάνω μου η βροχή
Και χρειάζομαι εξηγήσεις για όλα αυτά εκεί
που δικάζουν στον αέρα οι πολιτικοί που ποτέ δε φταίνε
Γι' αυτό πάρε με απ' το χέρι γύρισε ξανά
πίσω στα γλυκά σου χρόνια στα ζεστά νερά
στο λουλούδι που στ' αστέρια μες στη μοναξιά
περιμένει να γυρίσεις να γεννηθείς ξανά
* Η φράση στο ενδιάμεσο από το πρώτο φύλλο της πρώτης έκδοσης του "Μικρού Πρίγκηπα" του Antoine de Saint-Exupery , σε μετάφραση Στρατή Τσίρκα
|
||||
6. |
Του Χρήστου
05:46
|
|
||
|
Στα λιβάδια που γυρνάς
να μην κοιμάσαι τις νύχτες αργά
Να προσέχεις πώς περνάς
τον άγριο δρόμο τα μεγάλα θεριά
Να μη μου φεύγεις στα βαθιά
μη βγει το ρέμα και σε πάρει μακρυά
Στου χειμώνα το βορριά
κοίτα να έχεις πάντα ρούχα ζεστά
Να μη σε βρίσκει δίχως φυλαχτό
τα μεσημέρια του Αυγούστου το φως
Να με θυμάσαι να μη σε ξεχνώ
που έμεινα πίσω και σαλπάρεις μικρός
Κι όταν θα σβήσει ο ουρανός
κοίταγε κάτω μη σιωπάς μοναχός
Κι έχε το χώμα μαλακό
να βγουν τα άνθη με το πρώτο νερό
Ωχ μην πας ψυχούλα στα πολύ ψηλά
για να σε νιώθω οτι είσαι κοντά
|
||||
7. |
Μισή τετράδα percussion
04:50
|
|
||
|
Στη ροδοσαπουνόφουσκα μένει ένα νεραιδάκι
κι από τον τσίγκο της σκεπής μπαίνει μέσα σα νεράκι
Προσγειώνεται απαλά σε κάτι νομικά βιβλία
στο “Α” απ' το “Αστικό” και στο άρθρο 513
Είναι σε αποστολή η φίνα φτερωτή κυρία
πρέπει να φυλάξει τα παιδιά στην αυριανή πορεία
Έχει λίγους κόκκους ζάχαρη και δυο χρωματιστά μπαλόνια
για να γλυκάνει τους καιρούς που πνίγονται στα δακρυγόνα
Στη ροδοσαπουνόφουσκα το μικρό νεραιδάκι
πλέκει με χρωματιστές κλωστές το πιο γλυκό παραμυθάκι
Θα το φυσήξει απαλά μες στο σκονισμένο δρόμο
στις κουκούλες στα πανό και στον κατσούφη αστυνόμο
Κι ο πόνος δεν περνάει αν βγεις στους δρόμους μια φορά το χρόνο
όπως κι ο έρωτας δε ζει στις 14 Φλεβάρη μόνο
Γι' αυτό θα δέσει τα παιδιά στα δυο χρωματιστά μπαλόνια
να ταξιδέψουνε ψηλά εκεί που δεν περνάν τα χρόνια
Εκεί που δε χτυπούν οι δείκτες δεν πέφτουν σφαίρες δεν αντηχούν μνήμες
Μόνο μάτια χαμογελούν τα βράδια εξοστρακισμένα βασιλεμένα
|
||||
8. |
The sound of everything
04:24
|
|
||
|
Is this the place where my soul feels safe
wrapped in paper page hidden in the second space
floors of woods and windows and silent grace
Come and walk with me in my melting sleep
I need to feel the wooden floor touching my naked feet
whisper songs with fairies stories from underneath
Count from one to ten keep your eyes closed until the end
then scream your nightmares loud out in the air
Come and dance with me in open streets with broken violins
keep the pavement down under your feet down
light the night with color scream noise noise
night is breaking drums are shaking
Stories from the floors ship travels without clocks
band plays on the road my skin is changing shape
and I roll into the place where my soul feels safe
and everything is melting into the sound of everything
|
||||
9. |
Τα κλεμμένα (κοιμήσου)
02:56
|
|
||
|
Αχ τα φαναράκια μες στη νύχτα
τρέμουν στα ματάκια φέγγουν κοίτα
πώς αδειάσαν οι ταράτσες από αστέρια
και γεμίσαν προσευχές τα καλοκαίρια
Αχ τα παραμύθια πώς μισεύουν
κλέβουν χαμομήλια και χαιδεύουν
τα μαλλάκια που δε βρήκε ακόμα ύπνος
τις στιγμούλες που εζήλεψε ο ξύπνιος
|
||||
10. |
Τα μολύβια - κομάντος
06:19
|
|
||
|
Αφήσαμε στα ψηλά τους χαρταετούς που μας πήραν τη φωνή
και χορεύουμε σιωπηλοί
πάνω από τα σπίτια μοναχοί
Και γίναμε κομματάκια από χαρτί που αφήσανε τη γη
γιατί στον αέρα είν' ωραία
δε θα γίνουμε πια στάχτη ούτε οργή
Στον ύπνο μας είμαστε δοξάρια και χορδές
μα όταν ξυπνάμε έχουμε κουμπάκια και ραφές
Κι απ' τις οθόνες δραπετεύουμε ξανά μ' ελικόπτερα σα hollywood
γιατί στον αέρα είν' ωραία
δε μας πιάνουν δε μας έχουν στη σκουριά
Και τα μωβ μολύβια βγήκαν μες στη νύχτα
για να ζωγραφίσουν στις σκιές που πνίγουν
τις ψυχές που ζουν στους υπολογιστές
που δε μιλούν δε βλέπουν δεν ακούν δεν έχουν
Και τα μωβ μολύβια ζωγραφίζουν μίλια
για να ταξιδέψουν οι χαρταετοί πριν πέσουν
|
||||
nefeli walking undercover Αθήνα, Greece
Η Nefeli Walking Undercover είναι η Νεφέλη Λιούτα και γεννήθηκε τον Οκτώβρη του '89 στην Αθήνα. Ζει ακόμα εκεί με το ίδιο
όνομα ή περπατώντας υπό κάλυψη.
-
www.nefeliwalkingundercover.com/about
----------
Nefeli Walking Undercover aka Nefeli Liouta was born in Athens during 1989's October. She still leaves there under the same name or walking undercover.
-
www.nefeliwalkingundercover.com/about
... more
nefeli walking undercover recommends:
missing two trains on purpose
by pan pan
vie electronique - nelson melodie
go to album
The Blackbird Flies
by Empty Frame
Oh, the blackbird, the blackbird
go to albumIf you like nefeli walking undercover, you may also like:
riza
by Villagers of Ioannina City
supported by 9 fans who also own “Τα μολύβια - κομάντος | Komando Pencils”
As a Frenchman, I discovered VIC very late (2019-2020). I fell in love with Age Of Aquarius. Well, I have to say: I love Riza even more. If you love Greece (I've been there 4 times), you'll love VIC: a rock marked by traditional Greek music and instruments.
go to album
Unity vol 1 - In Solidarity With The Refugees of Moria Camp
by Various Artists
supported by 8 fans who also own “Τα μολύβια - κομάντος | Komando Pencils”
the fact that is a benefit comp
go to album
Play At Night
by Masma Dream World
featured on Bandcamp Radio Sep 29, 2020
go to album
Mais Bad
by Satanique Samba Trio
featured on Bandcamp Radio Sep 17, 2019
go to album
